میرزا مجنون، یک شخصیت ادبی و اسطوره‌ای در ادبیات فارسی است که به دلیل عشق بیش از حد و وفاداری به نامزد گمشده‌اش، لیلی، معروف است. او به خاطر عشق و اشتیاق غیرقابل کنترل به لیلی، به شدت زیر تاثیر قرار گرفت و به یک نوع دیوانگی و مجنونیت در اثر گمانه‌زنی و تعصب شدید برای پیدا کردن وحدت عاشقانه خود مشهور شد. این داستان معروف به "قصهٔ مجنون و لیلی" در ادبیات فارسی بافته شده است و از آنجا که بر روی عشق بی‌قید و بند به بی‌خودی خوش‌نظر بود و این ستوده جامعه‌ای برای عطرفیان آن زمانی بود، بیشتر جامعه‌شناسان او را الگوی معشوق معتبر معرفی می‌کنند.