محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب مشهور به امام محمدِ باقر(ع) (۵۷-۱۱۴ق) پنجمین امام شیعیان بعد از پدرش امام سجاد(ع) است. مشهورترین لقب او «باقر» به معنای شکافنده است که برپایه حدیث لوح، این لقب را پیامبر اسلام(ص) پیش از ولادتش به او داد. امام باقر(ع) حدود ۱۹ سال امامت شیعیان (از سال ۹۵ق تا ۱۱۴ق) را برعهده داشت که با پنج تن از خلفای بنی‌امیه همزمان بود: ولید بن عبدالملک، سلیمان بن عبدالملک، عمر بن عبدالعزیز، یزید بن عبدالملک و هشام بن عبدالملک. امام در ۵۷ سالگی در ۷ ذی‌الحجه سال ۱۱۴ق به شهادت رسید. برخی هشام بن عبدالملک و بعضی ابراهیم بن ولید را عامل شهادت او دانسته‌اند. طبق منابع تاریخی، امام باقر(ع) هنگام واقعه کربلا خردسال بود و در این واقعه حضور داشت.
امام محمدِ باقر علیه‌السلام
پنجمین امام شیعیان
قبرستان بقیع
قبرستان بقیع
نام
محمد بن علی
کنیه
ابوجعفر
زادروز
۱ رجب، ۵۷ق.
زادگاه
مدینه
مدت امامت
۱۹ سال (۹۵ تا ۱۱۴ق)
شهادت
۷ ذی‌الحجه، ۱۱۴ق.
مدفن
بقیع، مدینه
محل زندگی
مدینه
لقب(ها)
باقر، شاکر، هادی
پدر
امام سجاد(ع)
مادر
فاطمه
همسر(ان)
ام فروه، ام حکیم
فرزند(ان)
جعفر، عبدالله، ابراهیم، عبیدالله، علی، زینب، ام سلمه
طول عمر
۵۷ سال