درس‌گفتارِ حافظ‌شناسیِ استاد مهدیِ نوریانبه دورِ لاله قدح گیر و بی‌ریا می‌باش، به بویِ گل نفسی همدمِ صبا می‌باش.نگویمت که همه ساله می‌پرستی کن، سه ماه می خور و نه ماه پارسا می‌باش.چو پیرِ سالکِ عشقت به می حواله کند، بنوش و منتظرِ رحمتِ خدا می‌باش.گرت هوا ست که چون جم به سرِ غیب رسی، بیا و همدمِ جامِ جهان‌نما می‌باش.چو غنچه گرچه فروبستگی ست کارِ جهان، تو همچو بادِ بهاری گره‌گشا می‌باش.وفا مجوی ز کس ور سخن نمی‌شنوی، به‌هرزه طالبِ سیمرغ و کیمیا می‌باش.مریدِ طاعتِ بیگانگان مشو حافظ، ولی معاشرِ رندانِ آشنا می‌باش.