این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب هفدهم ماه رمضان در سال ۱۴۰۲ مى باشد كه در حرم امام رضا (علیهالسّلام) اجرا شده است.
براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، میتوانید به پايگاه اطلاعرسانی فطرس مراجعه نمایید.
متن شعر:
ستاره میبارم؛ قمر ندارم من
به من نگید مادر؛ پسر ندارم من
وقتی به خاک افتاد، علقمه شد بیتاب
تا مشک آبش ریخت، شد از خجالت آب
جسم عزیزم رو چه زیر و رو کردن
به پیکر عبّاس، نیزه فرو کردن
شنیدم از زینب چه ماجرایی بود
رو جسم عبّاسم، برو بیایی بود
شد خیمهها غارت وقتی علمدار رفت
ناموس آلالله توو کوچهبازار رفت
به سمت گودال از خیمه دویدم من
شمر جلوتر بود؛ دیر رسیدم من
سر تو دعوا بود؛ ناله کشیدم من
سر تو رو بردن؛ دیر رسیدم من
یه گوشهی گودال، مادرو دیدم من
که رفته بود از حال؛ دیر رسیدم من