اين قطعه مربوط به مراسم عزاداری شب اوّل ماه محرّم در سال ۱۴۰۲ مىباشد كه در خیمةالعبّاس (علیهالسّلام) اجرا شده است.
براى دسترسى به آثار حاج محمود کریمی، میتوانید به پايگاه اطلاعرسانی فطرس مراجعه نمایید.
متن شعر:
شاه به خون تپیده
بین یهمشت دریده
کار افتاده دست
خنجر لبپریده
یه جرعه آب میدادیش؛ خنجرو تیز میکردی
حرم داره میبینه؛ یه حدّی داره نامردی
تشنه رو آب میدادی؛ دشنه رو تیز میکردی
گرگا دستهدسته
به دور صید خسته
نشسته بیحیایی
روو سینهی شکسته
پا میذاره روو قرآن؛ چکمه روو عرش میذاره
صیحه میاد از کعبه، جسارتم حدّی داره
ولیّدم رو دیدن
در حال دویدن
اونها که تونستن
چادرشو کشیدن
مگه چقد جون داره که راهشو میبندین؟!
میسوزه سنگ از نالهاش؛ به چی دارین میخندین؟!