بی تو دنیا سیاه و ناکوکه /
شبِ وُ ناله های جغد رو بوم/
مثل تاری که کنج انباری/
داره گوش میده نغمه ی بوم بوم/
اینجا بُرجاش رسیده تا خورشید/
نور گیره تموم پنجره هاش/
واسه من که خراب و ویرونم/
صُبا خورشید و بند بستن پاش/
میشه برگردی؟گر چه ویرونم/
صُبا خورشید نمی تابه خونم/
میشه برگردی پیش من باشی/
صُبا خورشید بشی به ویرونم/
میدونم جنگلت پُرِ شیره//
شبا ماه و داری توی بیشه/
میدونم من کجا و اون بیشه!/
ولی گربه تو باشی شیر میشه.../
ترانه احمد حسین زاده(درویش)