کلیه عضوی در بدن است که نقش پاکسازی خون در بدن را به عهده دارد . علاوه بر این در تنظیم فشار خون و مواد معدنی مورد نیاز بدن و تنظیم سلولهای خونی نیز نقش بسیار مهمی را ایفا می نماید . وقتی کلیه فرد به دلایل مختلف از جمله بیماریها کار خود را خوب انجام ندهد ، مواد زائد و مضر در بدن تجمع پیدا کرده و فرد به خطر افتاده و نیاز به دیالیز پیدا می کند . در دیالیز ، عملیات پاکسازی خون و مایعات بدن با روشهای دستگاهی و یا صفاقی صورت می پذیرد . در روش دیالیز خونی ، خون از درون صافیهایی عبور داده می شود که کار تصفیه خون را به عهده دارد . در روشهای صفاقی این عملیات پاکسازی توسط پرده صفاقی فرد انجام می شود . این پرده که سطح وسیعی از اندامهای داخل شکم را در بر گرفته و علاوه بر حفظ انسجام ارگانهای مختلف موجود در شکم باعث حرکت آسان این اندامها در کنار هم می شود به خاطر جنس تراوایی خود قادر است مثل یک صافی در مواجهه با محلولهای ویژه ، مواد مضر خود را به آنها انتقال دهد لذا در این تکنیک محلول صفاقی را از طریق یک کاتاتر وارد حفره شکمی نموده و با گذشت زمانی معین و پس از جذب مواد زائد آنرا به خارج از بدن انتقال می دهند . این چرخه ورود و خروج هم بصورت فردی و هم بصورت دستگاهی و اتوماتیک قابل انجام است . محلولهای صفاقی انواع مختلف دارند و جنس آنها طوری انتخاب می شود که به جدار صفاق آسیب نرسانده و مثل یک آهنربا مواد زائد را به خود جذب نمایند . محلولهای صفاقی مخلوطی از چند نوع نمک و قند دکستروز است . غلظت دکستروز در انواع محلولهای صفاقی سه نمونه یک ، دو ، و سه که با رنگهای زرد و سبز و قرمز تفکیک شده اند تولید وتفکیک می شوند ودر واقع قند دکستروز آنها غلظتهای 5/1 و 5/2 و 25/4 درصد می باشند . زمانهای که مایعات زیادی در بدن نیاز به پاکسازی داشته باشند از نمونه غلیظ یا محلول صفاقی 3 استفاده می شود و در اغلب اوقات نمونه رگولار یا سبز که همان محلول معمولی و یا نمونه ضعیف یا زرد استفاده می گردد . محلول نوع 3 یا غلیظ مایعات بیشتری از بدن را بکار گرفته و مورد پالایش قرار می دهد که در مواقع خاصی که تجمع مواد زائد خیلی بالا است مصرف می گردد . در صورتی که نمونه زرد مورد استفاده قرار گیرد مایعات بدن نیز در حال متعادل قرار خواهند گرفت .