تختگاه روح، در ادبیات و فلسفه به مکانی اشاره دارد که در آن روح انسان در مرحلهی بین زندگی و مرگ قرار دارد و قادر به ارتباط با دنیای ماورا الطبیعه است. این مکان معمولا به عنوان یک فضای میانی بین دنیای مادی و دنیای روحی تصور میشود که انعکاس عمیقی از وجود و واقعیتهای فرازمینی و فراجسمانی دارد. از لحاظ مفهومی، تختگاه روح یک مفهوم پردرد و دلنشین است که علائمی از پایان و آغازی نو را در خود نهفته دارد.