این عبارت یادآور اهمیت و ارزش تقوای الهی و اعتماد به خداوند است. اشاره به حقیقت است که هیچ کس مانند خداوند، کسی را در لحظات دشوار زندگی حمایت و کمک نمی‌کند. از آنجایی که خداوند بخشنده و رحمان است، هر کسی که به او پناه برود و از او کمک بخواهد، او به لطف و کرم خود برایش کمک و حمایت خواهد کرد.