توحّش و درندگی یکی از صفات بارز حیواناتی چون شیر و پلنگ است و اصولا رفتار دیگری از این قبیل حیوانات انتظار نمی‌رود.
آنچه در این ویدیو مشاهده می‌کنیم، روبه‌رویی پلنگ با بچه‌آهویی نحیف است، اما نه‌تنها پلنگ به آن حمله نمی‌کند، بلکه آن را مورد نوازش نیز قرار می‌دهد! با این وجود جریان به همینجا ختم نمی‌شود. پلنگ که متوجه حضور کفتار می‌شود و بچه‌آهو را در معرض خطر می‌بیند، او را به دندان می‌گیرد و بالای درخت می‌برد و از خطر کفتار نجاتش می‌دهد!!
ترحّم به حیوانی غیرهم‌نوع، هرگز از یک پلنگ انتظار نمی‌رود، اما از انسان‌های به‌ظاهر بهره‌مند از نعمت عقل و مدعی انسانیت و حقوق بشر (به‌ویژه در مواجهه با هم‌نوعان)، چرا!
کسانی که کودکان مظلوم و بی‌پناه فلسطینی را با بی‌رحمی هرچه تمام‌تر دسته‌دسته پرپر می‌کنند و با کمال وقاحت در تمام مجامع خود را حامی حقوق بشر نیز معرفی می‌کنند، قطعا در توحّش و خون‌ریزی گوی سبقت را از حیوانات درنده ربوده‌اند. به راستی که «اُولئِكَ كَالاَنعامِ بَل هُم اَضَلُّ»...