طلحة بن عبیدالله از اصحاب پیامبر(ص) و مسلمانان نخستین که در جنگهای صدر اسلام حضور داشت و از خود رشادتهایی نشان داد. او پسرعموی ابوبکر بن ابوقحافه خلیفه اول مسلمانان نیز بود. وی پس از وفات پیامبر(ص) به همکاری با خلفای نخستین روی آورد و در کشور گشاییهای آنان حضور فعال داشت. طلحه از سوی خلیفه دوم به عنوان یکی از اعضای شورای شش نفره برای تعیین خلیفه سوم معرفی شد. منابع تاریخی از حضور وی در ماجرای قتل عثمان و تحریک مردم به قتل خلیفه سخن گفته‌اند.طلحه، پس از کشته شدن عثمان، با حضرت علی(ع) بیعت کرد، اما پس از مدتی بیعت خود را شکست و به همراه زبیر و عایشه همسر پیامبر(ص) و برخی امویان که به ناکثین شهرت یافتند، جنگ جمل را علیه امام علی(ع) به راه انداخت و در این جنگ توسط مروان بن حکم (که در سپاه ناکثین حضور داشت) کشته شد.
طلحة بن عبیدالله، از تیره بنیتیم بن مرة، از قبیله قریش، کمتر از ۱۰ سال قبل از بعثت به دنیا آمد. مادرش صعبة بنت حضرمی، در دوران پیامبر(ص) می‌زیست و بنابر گفتار برخی از خاندان طلحه، مسلمان از دنیا رفته است.بنابر منابع تاریخی، طلحه، هفت زن و دو کنیز ام ولد داشت؛ حمنة بنت جحش، دختر عمه پیامبر(ص)، ام کلثوم دختر ابوبکر، سعدی بنت عوف، خولة بنت قعقاع، و ام حارث بنت قسامه برخی از آنان هستند.