روزیکه علی کریمی به تایلند گل زد یادم نیست چه سالی بود. اولین روزایی که به تیم ملی دعوت شد. بعد از بازی شفیعی جم باهاش مصاحبه کرد.یادتون باشه نی علی کریمی تا بناگوش باز بود و با شوخی های تهوع آور شفیعی غش میکرد از خنده.اون روزا علی کریمی معروف نشده بود. چند ماه گذشت علی کریمی معروف شد. دیگه کسی این ادم رو خندان ندید. چهره اش مثل خلیفه دوم مسلمین شده بود. عبوس ترشرو و با کینه به همه نگاه میکرد. این یکی از اخلاقهاییه که مولای ما 1400 سال پیش فرمود هرکسی چنین ویژگی ای داشته باشه عاقبت بخیر نخواهد شد حتی اگر دست راست امام معصوم باشه. امیدوارم هرکدوممون که چنین اخلاقی داریم زودتر به خودمون بیایم.