آنچه مدنظر ما بود اين بود که واحدها به صورت دوبلکس طراحي شوند تا تراس نه صرفا در امتداد افقي واحدها، بلکه در فضايي مابين حوزه عمومي و خصوصي برنامه پروژه تعريف شود. درست مثل دياگرام حياط مرکزي در خانه های قديم با اين تفاوت که مرکزيت اين بار نه در پلان بلکه در مقطع است. برنامه حرکتي پروژه این امکان را فراهم می کند که حياط به عنوان عنصر اصلي در قلب خانه تعريف شود. همچنین منظرگاه ايجاد شده در حياط هر واحد آلترناتیو جدیدی را برای یک فضای میانجی پیشنهاد می دهد و بستری می شود براي تجربه زندگی روی مرز خانه و شهر