یکی از مهمترین شاخصها برای تشخیص سلامت دموکراسی، میزان مشارکت سیاسی رایدهندگان است. در ویدیوی بالا به میزان مشارکت مردم در کشورهای مختلف پرداخته شده است.
به گزارش اکوایران، معمولا هر چه میزان مشارکت سیاسی مردم در انتخاباتی نظیر انتخابات ریاستجمهوری بیشتر باشد، میتواند نشاندهنده وضعیت سیاسی بهتر در آن کشور باشد. با این حال موارد استثنایی هم وجود دارد.
در برخی از کشورها، رایدهی امری اجباری است. در واقع، در این کشورها برای اینکه فرد منتخب در نهایت توسط اکثریت جامعه انتخاب شده باشد، رایدهی را به امری اجباری بدل میکنند. این اقدام منتقدانی هم دارد چرا که حق آزادیِ افراد در انتخاب را زیر پا میگذارد اما در عین حال، به افزایش مشارکت سیاسی مردم کمک میکند.
در آمریکا، میزان مشارکت مردم در انتخابات، نوسانات بسیاری را در مقاطع مختلف تاریخی، پشت سر گذاشته است. برای مثال، در دورهای، فقط مردان سفیدپوستی که از خانه برخوردار بودند، میتوانستند رای بدهند.
در قرن بیستم، میانگین نرخ مشارکت مردم آمریکا در انتخابات این کشور بین 50 تا 60 درصد بوده است. رایدهی زنان جزو مواردی بوده که به افزایش میزان مشارکت در آمریکا کمک کرده است.
عواملی نظیر میزان درآمدِ رایدهندگان، سن و جنس آنها، میزان تحصیلاتشان و همچنین میزان رضایتی که از نظام سیاسی در کشورشان دارند، روی مشارکت آنها در انتخابات اثر میگذارد.
در ویدیوی بالا توضیح داده شده که گاهی در دموکراتیکترین کشورها با بهترین وضعیت سیاسی، پدیدهای حادث میشود که نرخ مشارکت را پایین میآورد و گاهی بالاترین نرخ مشارکت به معنای مطلوبیت وضعیت دموکراسی نیست، مثل کره شمالی که رایدهی در آن اجباری و بالای 99 درصد است.