ببین حرف اصلی اینه که زندگی همینه. تا یه جاییش تو کادری.
ولی از یه جایی به بعد دیگه موضوع اصلی تو نیستی.
یعنی هستیا ولی داستان یه جای دیگه است.
کم کم محو میشی.
پیر میشی.
یادت میره.
یادشون میره.
غروب میشه...
شب میشه...
تموم میشه!
حرفم اینه که بهش فکر کنیم.
نویسنده: محمد علی نوبختی