سخن گفتن درباره عشق، نفس را میلرزاند. سخت میشود حرف زد درباره لطفی که معشوق به عاشق داشته است. اشک را در چشم جاری میکند و میلغزاند بر گونه.
سید رضا جلائیان همینگونه است. درباره عشقش به سیدالشهدا (س) که میخواهد سخن بگوید با صدایی لرزان حرف میزند. این خادمالحسین (ع)، از عنایت و محبت مولایش که سخن میگوید به نعمتهایی اشاره میکند که کمتر به آنها توجه داشتهایم.
او از کودکی در هیئت شاهزاده عبدالله بن الحسن (س) زیر سایه پدرش بوده و از نوجوانی در هیئت عزاداران حضرت زینب (س) برای خاندان عصمت و طهارت (ع) سوگواری کرده و همه امیدش به این است که تا پایان عمر در همین دستگاه بماند.