کانال کلیدهای عملی قرآن و مولانا
سلسله درسهای چله اربعین
تفاوت تصوف عشقی(عشق حسینی) با تصوف زاهدانه
جهت عضویت:
• کانال واتس‌اپ:
• کانال بله:
تصوف در اسلام دو جریان عمده دارد: تصوف زاهدانه و تصوف عشقی. تصوف زاهدانه بر ترک دنیا و ریاضت‌های سخت تأکید دارد، در حالی که تصوف عشقی، که با عشق حسینی پیوند خورده، بر عشق به خدا و خلق او متمرکز است.
عشق حسینی، برگرفته از واقعه عاشورا و شهادت امام حسین (ع)، نمونه‌ای عالی از تصوف عشقی است. این نوع تصوف، عشق را نه در انزوا، بلکه در متن جامعه و در خدمت به خلق خدا می‌جوید. امام حسین (ع) با فداکاری خود، معنای حقیقی عشق الهی را به نمایش گذاشت.
مولانا، شاعر بزرگ ایرانی، در اشعارش بارها به این نوع عشق اشاره کرده است. او می‌گوید: "
هرچه گویم عشق را شرح و بیان
چون به عشق آیم خجل باشم از آن
گرچه تفسیر زبان روشنگر است
لیک عشق بی زبان روشنتر است.
در قرآن کریم نیز آیاتی وجود دارد که به مفهوم عشق و محبت الهی اشاره میکند. برای مثال، در سوره آل عمران آیه 31 آمده است: "قُلْ إِن كُنتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ" (بگو اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید تا خدا دوستتان بدارد).
تصوف عشقی و عشق حسینی، راهی برای تعالی روح و نزدیکی به خدا از طریق خدمت به خلق و فداکاری است، که در زندگی روزمره قابل تجربه و پیاده‌سازی است.
@KilidTalaeeQuran
نگارنده: دکتر ابوالقاسم صادقی نیارکی