اگر سه کیلو کالباس رو یک جا بخواهی به یک نفر بدهی که بخورد، رد می کند و نمیخورد.
اما اگر همان مقدار کالباس را ورقه ورقه کنی و یکی یکی ورقه ها را با ترفندی که در این ویدیو می گوییم، به او بدهی، طوری که خودش هم باور نمی کند همه آن ۳ کیلو کالباس را می خورد!
این ترفندی است که خیلی از فروشنده ها هم از آن استفاده می کنند. مثلا من هفته پیش رفته بودم که یک پیراهن بخرم، فروشنده پیشنهاد کرد که یک شلوار هم با آن پیراهن ست کنم و ببینم چطور می شود.
من اول گفتم که لازم نیست اما فروشنده مرا ترغیب کرده که شلوار را بپوشم.
وقتی شلوار را پوشیدم، متوجه شدم خیلی به پیراهنی که انتخاب کرده بودم، می آید و تمصمیم گرفتم شلوار را هم بخرم.
سپس فروشنده امتحان کردن یک کمربند را با ست انتخابی من پیشنهاد کرد و باز هم همان اتفاق افتاد. ماجرا تا جایی پیش رفت که من با یک دست کت و شلوار، کمر بند و کراوات از مغازه لباس فروشی بیرون آمدم.
به این ترفند استراتژی کالباسی گفته می شود.
استراتژی کالباسی
استراتژی کالباسی را می‌توان یکی از قدیمی‌ترین ترفندهای مذاکره دانست.
در حدی که حتی بسیاری از کتابهای معتبر مذاکره که اساساً سرفصلی را به تکنیک‌ها و ترفندهای مذاکره اختصاص نداده‌اند، باز هم به استراتژی کالباسی در مذاکره پرداخته‌اند و ترجیح داده‌اند از کنار آن عبور نکنند.
استراتژی کالباسی به معنای امتیازخواهی کوچک در مذاکره است. این امتیازخواهی معمولاً به دو شکل انجام می‌شود:
۱- تقسیم کردن یک درخواست بزرگ به چند درخواست کوچک؛ در حدی که طرف مقابل، نتواند به سادگی آن ها را رد کند.
۲- درخواست یک امتیاز کوچک و اضافه کردن آن در پایان توافق؛ بعد از این که توافق نهایی، تقریباً حاصل شده است.