بهاره افشاری راست میگه!
من هیچ وقت کسایی که به احساسم،دوس داشتنم،محبتام،شخصیتم،روحم ضربه زدن رو حتی نفرین نکردم!
نفرین نکردم که هیچ،و هیچ وقت تلافی هم نکردم براشون!
من همیشه هرکی که هرگونه دلمو شکست چیزی بش نگفتم،
و فقد واستادم و نگاش کردم.!
چون خدا منو این شکلی افریده.
تعریف از خود نیس،
این یه حقیقت از منه.
چون تو خونه ی پدرم من دشمنی و کینه یاد نگرفتم،
چون مادرم منو تشنه ی خون دیگران بزرگ نکرد!
چون خودم با ۱۵،۱۶ سال سن همیشه خانومی کردم در برابر همچی.
ماها خیلی جاها دلمون تَرَک خورد ولی به رومون نیاوردیم
و فقد بغض کردیم.
و هیچ وقت یاد این نیفتادیم که نفرین و تلافی کنیم!
من تا اینجایه عمرم این درسو یاد گرفتم که هرکی هرگونه به منو احساسم توهین کرد و دلمو شکست،من اون رفتارو برای کسای دیگه ای تکرار نکنم.
من معتقدم دل رحم بودن و با ی لبخند ساده بغضتو قورت دادن
بهتر از نفرت یه عمره ست!!
(: