امام علی بن ابیطالب (علیه السلام):
للمؤمنِ ثلاثُ ساعاتٍ: فساعَةٌ يُناجِي فيها رَبَّهُ، و ساعَةٌ يَرُمُّ مَعاشَهُ، و ساعَةٌ يُخَلِّي بينَ نفسِهِ و بينَ لَذَّتِها فيما يَحِلُّ و يَجمُلُ.
مؤمن اوقات خود را سه بخش مى‌كند: زمانى كه در آن با پروردگار خود به راز و نياز مى پردازد و زمانى كه به تحصيل معاش دست مى‌يازد و زمانى كه به لذّت‌هاى حلال و نيكو مى‌گذراند.
نهج البلاغة: الحكمة ۳۸۲ صفحه ۱۲۷۱