رخصت بده که بشکنم غرورمو به پای تو فرصت بده که جون بدم به حرمت صدای تو مهلت بده تو شهر تو دوباره دربدر بشم از شعله نگاه تو یه تل خاکستر بشم یه تل خاکستر بشم بذار که رنگ گونه هات منو به مسلخ بکشه بختک سرد بی کسی از رو دریچه رد بشه با رخصت نگاه تو البرز و از جا میکنم رو خواب شب خط می کشم به قلب فردا می زنم به ق TPM