در شب دوم محرم سال ۱۴۰۳ هجری شمسی، میثم مطیعی، پسر شهید شیخ مرتضی تهرانی، به‌خاطر خاطره‌ی تلخ دیدار مادر مهربانش، حضرت زینب علیها‌السلام، با پدر و مادرش در کربلا گریه کرد. این گریه‌ها نشان از عشق و وفاداری او به آل‌الله و اهل‌بیت عصمت و طهارت داشت و نشان از اندوه و رنج بی‌پایان او برای شهدا و برادران و دوستانش بود. این گریه‌ها نه تنها نشان از درد و غم او بود، بلکه نشان از استقامت و قدرت اعتقاد او به اصول انسانیت و عدالت بود.