در شب دوم محرم سال ۱۴۰۳، میثم مطیعی در حالی که محرم است، با وجود اینکه پاییز تازه آمده و برگها رنگین شدهاند، احساس تسلیم و غمگینی دارد. او در این شب سوگواری به خاطر استشهاد امام حسین (علیهالسلام)، در میان رقص و پیچشهای شگفتآور، به یاد اهل بیت پیامبر (صلى الله عليه و آله) و تاریخ تلخ آنها فکر میکند.