این عبارت یک اظهار دوستی و ارتباط نزدیک بین دو نفر است. نویسنده به دوست خود، حسین، ابراز میکند که او بیشتر از یک دوست معمولی برایش ارزشمند است و از دوستی و ارتباط خوبی که با او دارد، خوشحالی میکند. این عبارت نشان از عشق و احترام نشان میدهد که نویسنده برای دوست خود قائل است.