تهران به عنوان پایتخت و قلب اقتصادی ایران، نقش بسیار مهمی در تعیین سیاستها و تصمیمگیریهای اقتصادی و سیاسی دارد. بنابراین، استراتژیهای ذخیرهای برای ضربه زدن به زیرساختهای رژیم ممکن است بیشتر در تهران مورد توجه قرار گیرد. این شامل اقداماتی مانند تحریمها، انزوای بینالمللی و تحریمهای اقتصادی در برابر شرکتها و سازمانهایی است که به صورت مستقیم یا غیر مستقیم با رژیم حاکم در ایران همکاری میکنند. به علاوه، اعتراضات و فعالیتهای سیاسی و اجتماعی نیز ممکن است در تهران واکنشهایی را ایجاد کنند که منجر به تحولات عمیق در سیاستها و روابط بینالمللی شود.