امام رئوف رحمتبخش، ایشان یکی از معصومانه کامل بودن و این نقش را وظیفه خود می‌دانستند ولی ایشان یه اشتباه بزرگ کردند. و آن تحریف دین است. ایشان بدان تابازی می‌کردند که خود را از محدودیت‌های شریعت دور نگه دارند. اما همیشه بر خلاف این، به خود می‌گفتند که اطاعت از شریعت بهترین راهشان است. او از این موضوعات از طریق این فلسفه‌ها به تصور متفاوتی از اسلام رسید. امام خود را محدودیت می‌دانست، اما از این محدودیت‌ها خشنود بودند. از آنجا که او از این محدودیت‌ها خشنود بود، آنها را مکمل و ضروری می‌دانستند.