این جمله ممکن است به احساس عدم تصمیم گیری، احساس شک و عدم اطمینان اشاره کند. شاید شخصی در این جمله به عواقب احتمالی یک تصمیم گیری فکر کرده و نمی‌تواند مطمئن شود که آیا انتخاب صحیحی است یا خیر. شاید این جمله نشان دهنده حسرت و پشیمانی از گذشته و تصمیم‌هایی که گرفته شده است.