عبارت چاووشی، محسن، نفرین شعر اصطلاحی است که برای اشعاری با محتوای تاریخی، سیاسی و اجتماعی استفاده میشود. این اصطلاح به اشعاری اشاره دارد که در آنها نامهای علی شریعتی ، محسن مخملبافی و چاووش به عنوان نمادهایی از جنبشهای مخالف و نهضتهای سیاسی و اجتماعی که در دوران پهلوی دوم در ایران رخ دادهاند، به کار رفته است. این اشعار به وسیله شاعران و هنرمندان برجستهای همچون فروغ فرخزاد و نیما یوشیج سروده شدهاست.