این جمله به معنای این است که شخصی نتوانسته است ذهن خود را از اتفاقات ناگوار یا مشکلاتی که در غزه رخ می‌دهد، آزاد کند و همچنان درگیر و نگران این موضوع باشد. این نشان دهنده این است که این شخص علاقه‌مند است به حل یا توجه به مشکلات مردم غزه است و نمی‌تواند فقط به خودش اهمیت بدهد.