شکرگزاری به معنای قدردانی و سپاس از بخشش‌ها و نعمت‌های الهی است. این عمل نه‌تنها نشان از شکرگزاری و قدردانی از خداوند است، بلکه به معنای اعتراف به بزرگی و عظمت او و پذیرش نعمت‌های او نیز می‌باشد. به وسیله شکرگزاری، فرد نشان می‌دهد که از تمامی بخشش‌های الهی و نعمت‌هایی که بر او افراشته شده، سپاسگزار است و زندگی خود را بر اساس ارزش‌های اخلاقی و انسانی که از سوی خداوند بر او افراشته شده است، ادامه می‌دهد.