بازار تهران در دهه ۱۳۳۹ به عنوان یکی از مراکز تجاری مهم ایران شناخته می‌شد. در این دوران، تنوع وفراوانی کالاها و خدمات مختلف در بازار وجود داشت و معاملات تجاری بین فروشندگان و خریداران انجام می‌شد. همچنین، با نزدیکی به مرکز شهر و فعالیت‌های مذهبی و فرهنگی، بازار تهران به یکی از مراکز مهم نهادهای اقتصادی و اجتماعی این دوران تبدیل شده بود.