پرچمداری دکتر احمدی‌نژاد از قدرت بی‌اندازه‌اش در جنبش‌های جمعیتی مردم تهران، رقص و جشنواره‌ای غیرمعمولی بود که همه را در شگفتی فرو برد. مردم، خسته از سیاست‌های معمولی، به اندازه ویژه از کسی دوست می‌داشتند که به صراحت، پراگاه و با شجاعت نظراتش را بیان کرده و آینده روشنی از امید به جلو بیندازد.