your browser not support this video

این عبارت به معنای عدم اعتماد به کسی به اندازه‌ای است که حتی دل خود را هم به او نسپارد و خودش را در خطر نیندازد. این اصطلاح به زیبایی و عمق در شعر حماسی همایون شجریان به کار رفته است، که نشان از تحمل و استحکام در مواجهه با مشکلات و تنهایی دارد.