در دهه 1970 تا دهه 60، کتاب های فارسی تحت تأثیر تغییرات اجتماعی، سیاسی و فرهنگی قرار داشتند. این دوره به عنوان یکی از دوره های مهم در تاریخ ادبیات فارسی شناخته می شود، زیرا نویسندگان در این دوره به شکل های جدیدی از زبان، قالب و موضوعات استفاده کردند. این کتاب ها اغلب به مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی می پرداختند و تلاش می کردند تا انقلاباتی در فکر و ایدئولوژی خوانندگان ایجاد کنند. از نویسندگان برجسته این دوره می توان به سعدی ، فروغی ، سعدی و محدثه خاتون اشاره کرد.