استفاده از سیستم جداکننده ضربه ای در ساخت آرامگاه کوروش یکی از برتری های بزرگ در مهندسی باستان است. این سیستم اجازه می دهد تا سنگ های سنگی به شکل دقیق و بدون خطا با هم ترکیب شوند، به طوری که مانند یک پازل یکپارچه به نظر بیایند. این روش نه تنها نشان از دقت و حرفه ای بالای کارگران آن زمان دارد، بلکه نشان از پیشرفت فنی و فرهنگ مهندسی آن دوره نیز می باشد.این روش به طور گسترده در جاهای دیگری نیز مورد استفاده قرار گرفته است و هنوز هم به عنوان یک تکنیک برجسته در صنعت ساخت و ساز شناخته می شود.