دیوید تیلور با لحنی محترم و پر از احساس، با چشمانی پر اشک از کشتی خداحافظی میکند. او احساسات خود را نهفته در دل خود نگه می‌دارد ولی اندوه و غم جدایی را نمی‌توان پنهان کرد. تمام خاطرات خوب و لحظات خوش با دوستان و خانواده در آن لحظه به یادش می‌آید و احساس تنهایی و انزجار از جدایی از عزیزانش دست و پا شکسته او را فرا می‌گیرد.