دیوید تیلور، بعد از جدایی از کشی، متوجه شد که بدون حس یزدانی، پیشرفت و پیشبرد در زندگی امکان‌پذیر نیست. او دریافت که این حس به انسانیت و اعتقاد به چیزهای بزرگتر از خودش مرتبط است و بدون آن، انسان تنها یک وجود خالی از ارزش خواهد بود. این تجربه برای او نشان داد که احترام به اعتقادات دیگران و ارتباط با دیگران اساسی برای رشد و توسعه فردی و اجتماعی است.