مصطفی کمال آتاتورک، بنیانگذار جمهوری ترکیه، در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ سیاست‌هایی را برای تغییر وضعیت زنان در ترکیه اعمال کرد. او به زنان حقوق مساوی با مردان در حوزه‌هایی نظیر آموزش، شغل و حقوق مالکیت مستقل اعطا کرد. او قوانینی را اجرا کرد که ازدواج مجدد را قانونی کرد و از زنان به عنوان ارثیه‌دهنده نیز حمایت کرد. این سیاست‌ها تاثیر مثبتی بر وضعیت زنان داشت و زنان در ترکیه به تدریج شرکت بیشتری در زندگی عمومی و سیاسی پیدا کردند. اما در عین حال، تحریم‌ها علیه پوشش‌های سنتی زنان، همچنان در این دوره ادامه داشت و برخی محدودیت‌ها در زندگی زنان به وجود آمد.