این آیه به وقوع آمدن روز قیامت اشاره دارد که در آن همه مردم برای حساب و حال از راهنمایی و رهبری امام خود انتظار می‌رود. در این روز، امام به عنوان یک رهبر عادل و انصاف‌خواه، همه مردم را به حساب و حال خود می‌کشاند و به هرکس بر اساس اعمال و کرده‌هایش قضاوت میکند. این آیه نشان‌دهنده اهمیت و جایگاه امامت و رهبری در دین اسلام است و اهمیت دیدن امامت به عنوان راهنمای مردم برای رسیدن به خداست.