شیر با بالهای عقاب در اساطیر ایران باستان نماد قدرت، شجاعت و جاودانگی بوده است. این نماد اغلب به عنوان نماد پادشاهی و ارتباط مستقیم با خدایان در ایران باستان استفاده می شده است. شیر به عنوان نمادی از قدرت فیزیکی و حمایت از امپراتوری ایران باستان شناخته می شود و بالهای عقاب به عنوان نمادی از ارتباط با آسمان و پرواز به سوی بلندای های ابدی تلقی می شود. این ترکیب از شیر و عقاب نشان از ترکیب قدرت زمینی و الهی و نشان از توانمندی های فراوان و بی پایان این فرهنگ باستانی دارد.