در یک مسجد، دو آخوند به نام‌های حسن و علی به دلیل تفاوت نظرات و تعصبات شخصی، به رقابت برای رهبری نماز جماعت پرداختند. هر یک از آن‌ها به دنبال اثبات قدرت و اهمیت خود بودند و می‌خواستند نمازگزاران را به طرف خود جلب کنند. این رقابت، بر سر اهمیت و ارزش رهبری نماز جماعت و تأثیر آن بر جامعه، تشنج و نزاع‌هایی بین این دو آخوند ایجاد کرد و به جای ادای نماز به خشونت و تقابل منجر شد. این واقعه نشان دهنده این است که شخصیت‌های مربوط به مذهب، نباید به دلیل حرص و طمع، به مسائل مهم دینی مانند نماز، تبدیل به موضوع رقابت و تنازع شوند.