هرگاه ماشین حمل پول در ایران واژگون می‌شد، مردم ایران به طور عمومی با نشستن و جمع شدن بر روی جاده یا محل وقوع حادثه، به طور خودجوش و تعاملی سرمایه‌گذاری کار می‌کردند. مردم با ابراز همدردی و همبستگی، به انتخاب گزینه‌های مناسب و تعیین راهبردهای مناسب برای حفظ امنیت و ترتیب امور مربوط به این موقعیت ناگوار می‌پرداختند. به همین دلیل، در چنین شرایطی اغلب به جای دخالت انفعالی نیروهای امنیتی، مردم اقدام به رفع مشکلات و اجرای تدابیر امنیتی می‌کردند.