در زمان حضرت محمد (ص)، نور ارشاد و حکمت الهی به طور فراوان در جامعه منتقل شد و روشنایی ارشاد و هدایت الهی بر همه مسلمانان تابان شد. این نور برای هدایت و راهنمایی در مسائل معنوی، اخلاقی و اجتماعی به مسلمانان فراهم شد و آنها را به سمت ارتقاء و تکامل روحی سوق داد. ارسال پیامبر به عنوان رحمت برای جهانیان و به عنوان رسالتی ارشد برای بشریت، نشان از فرو ریختن نور ارشاد در آن زمان است.