این عبارت به معنای این است که خدا همیشه عشق و محبت خود را به انسان‌ها ابراز میکند، بدون اینکه شرایط و وضعیت آن‌ها را جلب کند. خداوند با هر طریقی که احساس عشق به انسان‌ها دارد، از جمله از طریق برقراری ارتباط مستقیم با آن‌ها، برقراری ارتباط از طریق معجزات و حتی از طریق پذیرش گناهان آن‌ها، عاشق آن‌ها است. این ایده بیان میکند که عشق خدا به انسان‌ها بی‌قید و شرط است و در همه لحظات و شرایطی برقرار است.