این عبارت به این معنا است که در زندگی و در مواقع مختلف، همیشه ممکن است احساس کنیم که در موقعیتی هستیم که دوست یا عزیزمان نیست و تنهایی را تجربه می‌کنیم. اما در واقعیت، خودمان همیشه می‌توانیم حضورمان را ارائه دهیم و در هر شرایطی که باشیم، پشتیبان دیگران باشیم و از محبت و حمایت متقابل لذت ببریم.