این جمله یک اصطلاح معروف است که به معنای اعتماد به خدا و تسلیم به نیازهای الهی است. در واقع، این جمله بیانگر فراموش کردن نگرانیها و استرسهای زندگی و اعتماد به برنامههای الهی و قضاوتهای الهی است. این جمله معمولا به عنوان یک نکته انتهایی یا به عنوان یک انتهای خوب برای...