روحانیت به عنوان یک عنصر اساسی در زندگی انسان، می‌تواند ارتباط بین انسان و علم را تقویت کرده و به وجود آمدن معنا و هدف در زندگی کمک کند. بر این اساس، روحانیت می‌تواند به انسان کمک کند تا نقطه اتصال خود با علم را پیدا کند و از این طریق، علم انسان را به معنویت و ارزشهای انسانی وجودی تبدیل کند. از طرفی، علم همچنین می‌تواند توجه انسان را به جهان غیر مادی و معنوی جلب کرده و او را به سوی تجربه‌های عمیق‌تر و ثابت‌تری از وجود خود هدایت کند. در نتیجه، روحانیت می‌تواند به عنوان یک راهنمای قدرتمند برای انسان در تلاش برای درک وجود واقعیت‌های عمیق‌تر علمی عمل کند.