عشق می‌تواند نیرویی زنده‌بخش و پرانرژی باشد که انسان را به زندگی وجودی معنوی و غنی میکند. وقتی که انسان عاشق است، احساس زندگی و شادی برایش نسخ می‌شود و او با پیوستن به عشق و احساسات مثبت، از اتکا و تقوا برخوردار می‌شود. عشق می‌تواند موجب شادی و سرسبزی روحی شخص شود و به او انگیزه و حمایت برای مواجهه با چالش‌های زندگی بیفزاید.