دیوانه‌ی محمد فرزانگان یک شخصیت افسانه‌ای است که در ادبیات پارسی به تصویر کشیده شده است. او به عنوان یک دیوانه با ذهنیت غیرعقلانی، اما پر از احساسات و عشق به خدا و عشق به عشق، شناخته می‌شود. قصه‌های او در شعر، داستان و نقاشی‌های مختلف به تصویر کشیده شده‌‌اند و به عنوان یک نماد از عشق بی‌قید و شرط و حضور الهی شناخته می‌شود.