عشق حسین ستوده به ابوالفضل رسولی به وضوح نشان از ارتباط عمیق و صمیمانه ای است که بین دو نفر ایجاد شده است. حسین با احترام و تقدیر ویژه ای به ابوالفضل نگاه می کند و این عشق و احترام باعث محکم شدن دوستی و اعتماد بین آنها می شود. این نوع عشق و دوستی نشان دهنده ارزشمندی است که انسان می تواند به دیگر افراد و انسان ها نسبت دهد.